خلاصه کتاب: خلاصه:
او از احساساتش در این داستان کوتاه سخن می‌گوید، احساساتی که در چشم دیگران نهفته‌اند؛ اما او در قلبش همه‌ی آنها را حس می‌کند. درباره‌ی کودکی نه چندان دورش سخن می‌گوید، همه‌ی آن احساسات کودکانه‌ای که از چشم دیگران دور مانده.
او آنقدری خود را بروز نمی‌دهد تا در چشم دیگران به مانند یک کر و لال شناخته می‌شود، یک کر و لال عاطفی! بماند که این آدميان او را حتی زبان بسته می‌خوانند.
آیا او می‌تواند به دم نزدن و نوشتن ادامه دهد یا پرواز کند و اوج بگیرد؟ آیا همانند موریانه در گیر و بند خاک می‌ماند؟
مقدمه:
گیر و گرفتار خاک نبود؛ اما مرده بود. لبان و چهره‌اش کبود نبودند؛ اما مرده بود.
او آنقدرها هم بی‌درک نبود، درک می‌کرد؛ حتی بیش از همه‌ی انسان‌های اطرافش که در خواب جهالت خفته بودند. تا زمانی که در نهایت با ضربت و تیر آخر مرد.
او مرده بود؛ اما راه می‌رفت، او مرده بود؛ اما غذا می‌خورد، او مرده بود؛ اما می‌خوابید و بیدار می‌شد. و امان از آن تیر سه شعبه! همان تیر نهایتاً بر پیکر نیمه جانش که سعی در زندگی داشت، اصابت کرد و دیگر همه چیز به اتمام رسید. ماجرا از همان نقطه سرچشمه گرفت، همان نقطه‌ی عطف ماجرا جایی که او مرده بود؛ اما سعی می‌کرد هر آنچه را از کودکی‌اش تا کنون تجربه کرده قلم بزند.
خلاصه کتاب: خلاصه:
برای او زندگی در رویایی بزرگ و شاید دست نیافتنی خلاصه شده.
با شیوع پیدا کردن بیماری نادر، او به دنبال نجات جهان در مکانی‌ست که روزی تمام رویایش بوده.
او ده سال تلاش کرده و حال با تصمیمی ناگهانی پلی برای وصال آرزویش یافته، پلی که او را به واقعیت رویایش نزدیک‌تر کرده.
آن مکان کجاست که ارزش بیست و چهار سال انتظار را دارد؟ آیا رویاها همیشه به واقعیت بدل خواهند شد؟
مقدمه:
اختراعات و دست‌آورد‌های انسان کماکان همه چیز را سهل کرده؛ اما رنگ و بوی زندگی را رفته-رفته کم کرده است.
مقصود این است، انسان بدون آگاهی و بصیرت چیزی را ابداع می‌کند که مصداق امضا کردن سند مرگ با دست خویش است. درست مثل اختراع سلاح گرم یا سرد. چه کسی فکرش را می‌کرد روزی همین فلز کوچک دست‌ساز، روشنایی را بر چشم‌انداز آدمی تاریک سازد و از قبیل این اختراعات گاهی همه‌ی جهان را نابود می‌کنند؟
انسان کم و بیش با اندکی خطا زندگی را برای خود و اطرافیان به فرجام می‌رساند و این دقیقا همان چیزیست که نقطه‌ی تاریک هراس را در جان‌ها می‌اندازد و این... این عادلانه نیست! «توجه: بیشتر نوشته‌ها در حیطه آزمایشگاهی تا حدودی تخیلی بوده و صحت ندارند!»
خلاصه کتاب: خلاصه:
افسانه‌ای قدیمی که صدها سال قدمت داشت؛ بیش از یک آثار باستانی! افسانه‌ای که هشدار داد هیچ‌گاه در تاریکی پا نگذارم تا قربانی قاتل تاریکی نشوم. موجودی با یک لبخندِ سهمگین! به یقین از همان روز بود که همه چیز دگرگون شد و من با این خرافات کابوسین همراه شدم. همان لحظه که شنیدمش، قطعا آن افسانه به واقعیت تبدیل شد.
این افسانه تا چه اندازه ممکن بود حقیقت داشته باشد؟ آیا قاتل تاریکی چهره‌اش در سایه‌ها پنهان بود یا می‌شد به راحتی او را دید؟ مقدمه:
هر کجا شب باشد او هم آنجاست. در تاریکی پرسه می‌زند، قربانیان خود را در تاریکی پیدا می‌کند و خون‌شان را مانند زالویی می‌مکد.
او نه شیطان است و نه اجنه! او یک قاتل است، قاتلی که همگان نمی‌بینند. قاتلی که زاده‌ی توهم است، توهمی سرد و دردناک که باعث اتفاقی وحشتناک و دردآور می‌شود. کابوسی بی‌پایان و ابدی‌ست که در آخر چیزی جز مرگ به همراه ندارد.
خلاصه کتاب: خلاصه:
در میان تگرگ و خیال‌های سرد، دختری با قلبی گرم زاده می‌شود؛ دختری که تمام آرزوهایش را خاک می‌کند. در همان اوایل زندگی‌اش سرنوشت تیشه به ریشه‌ی خانواده‌اش می‌زند، مادرش را از او می‌گیرد و دخترک را در آغوش مادربزرگش می‌اندازد.
دخترک زنی را ملاقات می‌کند که با سنگی باعث دگرگونی زندگی‌اش می‌شود؛ سنگی که
توان زندگی کردن و همانند چراغی راه را به او نشان می‌دهد. آن زن چه کسی است؟ چه اتفاقی برای دخترک می‌افتد؟
مقدمه:
غم‌خوار من، به خانه‌ی غم‌ها خوش آمدی
با من به جمع مردم تنها خوش آمدی
بین جماعتی که مرا سنگ می‌زنند
می‌بینمت، برای تماشا خوش آمدی
راه نجات از شب گیسوی دوست نیست
ای من، به آخرین شب دنیا خوش آمدی
پایان ماجرای دل و عشق روشن است
ای قایق شکسته به دریا خوش آمدی
با برف پیری‌ام سخنی بیش از این نبود
منت گذاشتی بر سر ما خوش آمدی
ای عشق، ای عزیزترین میهمان عمر
دیر آمدی به دیدنم؛ اما خوش آمدی.
«فاضل نظری»
خلاصه کتاب: خلاصه:
گروه پلیسی که تمام سرنخ‌ها برای حل یک پرونده را درست مثل پازل کنار هم چیده و برندهٔ میدان بودند.
با هوشیاری تمام هر پرونده‌ای را حل می‌کردند؛ اما بالاخره همیشه شانس با آنها همراه نبود. یکی از پرونده‌ها بدترین حالت ممکن را داشت، کسی که تمام گفته‌ها و نوشته‌هایش به واقعیت نزدیک می‌شد؛ درست مانند بازی شطرنج! تمام مردم سرباز و مطیع او بودند، کارش همین بود، در مبهم گذاشتن پلیس.
سرنوشت این پرونده سیاه چیست؟ آیا پایان این پرونده راهی به جز مرگ هم دارد؟! مقدمه: افسانه‌ای وجود دارد که می‌گوید: «افرادی وجود داشتند که سالیان دراز در زمین زندگی کرده‌اند، آنها هرگز غمگین نمی‌شدند و هیچ مشکلی نداشتند، همیشه خندان بوده‌اند و بی‌خبر از عالم بر طبل شادی می‌کوبیدند.
یک شب همگی از خدا می‌خواهند که از سرنوشت و اتفاقات پیش‌رویشان به آنها خبر دهد. همگی دست به دنیا می‌شوند و یک دل، خواسته‌های خویش را به او می‌گویند؛ اما زمانی که نابودی نسل خود را دیدند خود را سلاخی کردند، آنها از آینده خویش باخبر شده بودند.»
به راستی که دانستن آینده نه تنها سودی برای افراد ندارد؛ بلکه باعث نابودی روح آنها می‌شود.
چیست این آیندهٔ مبهم که هر لحظه به ما نزدیک می‌شود؟!
خلاصه کتاب: خلاصه:
این فرصت تنها یک‌بار می‌توانست نصیبش شود. نمی‌دانم تصمیم خبرنگار برای نشستن در جایگاه لق و کج مصاحبه خودخواهی پدرش یا تصمیم قاطع خودش بود؛ اما هر چه بود می‌توانست او را به هلاکت بکشاند.
چه کسی دوست داشت با این قاتل زنجیره‌ای مصاحبه کند که این خبرنگار برای به دست آوردن فرصت مصاحبه، آن هم یک روز قبل از اعدام دالیا دست و پا شکسته بود؟ مگر نمی‌دانستند دالیای سیاه یک جهان را با ایده‌های تاریکش آشوب کرده؟ مگر از چشمان بی‌تفاوتش بوی خطر به مشامشان نرسید؟ مقدمه:
سرنوشتش را با یک تصمیم متوقف می‌کند. شاید همان توقف هم جزئی از سرنوشتش یا بدشانسی‌اش بوده.
این خط سرنوشتش از هر جایی که منشاء می‌گرفت و با دست هر کسی که نوشته شده بود، جز هلاکت، توهم و غرور چیزی به دنبال نداشت.
تصمیم گرفت لبه‌ی پرتگاه بایستد. مغرور به پایین نگاهی انداخت و فکر کرد شناگر ماهریست و می‌تواند بدون خیس شدن پاهایش روی سطح آب قدم بردارد.
او هنوز خبر نداشت پرِ پروازش قبل از فرود شکسته است و پرتگاه او را با خودش به عمق خفگی خواهد کشاند.
خلاصه کتاب: خلاصه:
درون رستورانی که تنها غذای گیاهی سرو می‌شود، در حال نعره کشیدن و فریاد زدن است. او بالاخره در این بیابان رستورانی را پیدا کرد و خواستار گوشت شد؛ اما در آنجا و طبق قوانین جز سبزیجات قاعدتا چیزی سرو نمی‌شد.
حالا این گارسون بیچاره بین دوراهی پیمان به عهد و عهدشکنی در ازای زنده ماندن گیر افتاده! چه کسی درون آن مکان در حال نعره کشیدن است؟ گارسون در این تعارض منفی-منفی کدام راه را انتخاب می‌کند؟ مقدمه:
شک نکن قانونِ حفظ تعهد از هر چیز جدی‌تر است. وقتی سخنی را به قسم می‌بندی مگر از جانت سیر شده باشی تا زیر آن بزنی. تو مرگ را به چشم می‌بینی و پیمانت را با تصور آزادی از مرگ می‌شکنی؛ اما از کجا معلوم عواقب این شکستن از خودِ مرگ سخت‌تر نباشد؟!
هر آنچه متصور شوی به بدترین شکل پس از بستن پیمان، پشت در این عهد منتظرت می‌ماند تا زمانی که خودت آن را آزاد کنی و پس از آن به هر چه می‌خواهد دچارت می‌کند. حال می‌خواهد گرگی گرسنه پشت درهای رستوران منتظرت باشد یا گرگ‌های بیشتر بابت شکستن پیمان به تو حمله‌ور شوند؟ شاید نام دیگر این داستان را باید بد شگونِ واقعی گذاشت!
خلاصه کتاب: خلاصه: از روزهای یکنواختی که یکی پس از دیگری شروع می‌شدند گلایه داشت، او خسته از هر روز تکراری و معمولی بود. احساس رباتی را داشت که طبق برنامه‌ای از پیش تعیین شده باید عمل کند و بابت این موضوع گلایه‌های بسیار در درگاه الهی کرد؛ سپس همین گلایه‌ها باعث برآورده شدن آرزویش شد. یک روز غیرتکراری با رخدادهایی عظیم و دلهره‌آور که هیچوقت نمی‌توانست پیامدهای آن را متصور شود. چه چیزی زندگی را بیش از پیش برایش سخت کرد؟ یعنی آن پیامدها از روزهای تکراری ترسناک‌تر بود؟ مقدمه: آرزو کردم کاش طوری دیگر شروع می‌شد و به نحوی دیگر پایان می‌یافت، روزهای یکنواخت زندگی‌ام را می‌گویم! شاید این آرزو تنها از دور خوش است، شاید وقتی در دلش قرار بگیرم خدا را برای داشتن همان لحظات تکراری التماس کنم. هیجانی مضاعف را خواهان بودم و خدا آن را برایم مقدر ساخت و من هیچ‌گاه فکر نمی‌کردم بخاطر دوباره تکراری زیستن در پیش درگاهش التماس کنم و از گذر یک روز غیرمعمولی هراسان گردم. این همان آرزویی است که می‌گویند تنها از دور زیباست و از نزدیک همچون باتلاقی است که تو را دربرمی‌گیرد.
خلاصه کتاب: خلاصه:
دخترکی نقاش قلممو را به رقص درآورد و طرحی زیبا را بر روی بوم کشید.
چرخش قلمش بر روی بوم به راستی معجزه می‌کرد، رنگ‌ها گویی جانی تازه می‌گرفتند و در صفحه‌ی نقاشی به خودنمایی می‌پرداختند؛ اما صدایی روح دخترک را آزار داد و آن صدا چنین می‌گفت: «اسم خودت را نقاش گذاشته‌ای دختر؟»
عجیب بود، مگر نقاشی‌هایش طبیعی‌تر از هر چیزی نبود؟ آیا در پشت آن کلمات پر از انرژی منفی می‌توانست دلیلی نهفته باشد؟
مقدمه:
من به جایی رسیده‌ام که تو آرزویش را داشتی، این نه تقصیر توست و نه گناه من.
شنیدن حرف‌هایی با انرژی منفی حق من نیست و تو مستلزم نظر دادن به کارهایم نیستی. گاهی می‌توان سکوت کرد، می‌توان راهش را پیدا و تلاش کرد، می‌توان به جای حسادت به تشویق پرداخت، تو مقامی را داری که من ندارم و من هنری که تو نیاموخته‌ای.
همه ما با دیگری تفاوتی داریم و این بسیار خوب است؛ چرا که می‌توانیم به جای رقابت، به تشویق و عشق‌ورزی بپردازیم.
خلاصه کتاب:
خلاصه:
زنی بخاطر مزه ثروت هنگفتی به مردی نزدیک می‌شه و زندگیش رو به آتش می‌کشه. مدتی بعد باز هم برای بدست آوردن کاغذهای پول و طمع داشتن قدرت دست به هر کاری می‌زنه.
پسرخوانده‌هاش به عنوان پلیس مقابلش می‌ایستن. غم قتل مادرشون به دست اون زن توی گذشته و بعد دور کردن پدرشون از پسرها انگیزه اون‌ها رو بیشتر می‌کنه.
برنده این بازی چه کسیه؟ چه کسی تسلیم می‌شه؟ مقدمه:
وقتی توی اوج خوشبختی هستی همیشه یه اتفاقی از راه می‌رسه که بهت بگه نه از این خبرها نیست. زندگی آرومت رو با توفان به گند می‌کشه.
توفان... توفان که میاد دیگه توجه به اینکه چی سر راهش هست یا نیست نداره و همه چی رو توی خودش می‌کشه و نابود می‌کنه.
خوب یا بد، خوشگل یا زشت فرقی نمی‌کنه. مقاومت در مقابلش سخته ولی غیرممکن نیست؛ پس چه بهتر که ریسک کنی و مقاوم باشی.
